Redactie op 23/06/2025 

De eerste zes maanden van het jaar waren allesbehalve rustig, zowel op economisch als geopolitiek vlak. Na onze vooruitzichten in januari voor 2025, is het tijd voor een tussenstand. We spraken opnieuw met Stijn Elebaut, portfolio manager bij Federale Verzekering, over de opvallendste ontwikkelingen en wat we kunnen verwachten in de tweede jaarhelft. 

Stijn Elebaut
Portfolio Manager bij Federale Verzekering

Hoe kijk jij naar deze eerste helft van het jaar, Stijn? 

“We wisten begin dit jaar al dat 2025 geen saai jaar zou worden, maar achteraf bekeken was dat bijna een understatement. De eerste zes maanden stonden bol van geopolitieke spanningen, verrassende beleidskeuzes en marktschokken die elkaar in sneltempo opvolgden. Beleidsverschuivingen in Europa, plotse handelsmaatregelen in de VS, toenemende conflicten in het Midden-Oosten, ... het was allesbehalve voorspelbaar.” 

Laat ons beginnen in Europa. Wat waren daar de belangrijkste ontwikkelingen? 

“In Duitsland zagen we een echte trendbreuk. De regering-Merz keurde een investeringsplan van 500 miljard euro goed, gespreid over twaalf jaar. Dat is historisch, zeker voor een land dat altijd bekend stond om zijn begrotingsdiscipline. En tegelijk kwam ook de Europese Commissie met het “ReArm Europe”-plan van 800 miljard euro. Dat moet defensie-uitgaven structureel verhogen. Die twee initiatieven samen zouden wel eens een stevige impuls kunnen geven aan de Europese economie.” 

In de VS zorgde president Trump voor een opvallend beleid, met alle gevolgen van dien. 

“Inderdaad. Op 2 april - wat intussen 'Liberation Day' wordt genoemd - kondigde hij onverwacht hoge invoertarieven aan. Waarop de marktschokken op de financiële markten en beleidsreacties in de hele wereld zich elkaar in snel tempo opvolgden. Hoewel de oorspronkelijke torenhoge invoertarieven intussen verlaagd zijn, liggen ze nog steeds hoger dan voor 2 april. De tijdelijke “pauze” van 90 dagen in de handelsoorlog geeft wat ademruimte, maar de markten blijven afwachtend. Voor vele landen, waaronder ook de Europese landen, is er nog geen definitief handelsakkoord in de maak en de deadline van 9 juli nadert. De onrust op de markten kan dus zeker nog terugkeren. Hoewel de soep vaak niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend, denken we toch dat de importtarieven - klein of groot - wel degelijk een negatieve impact zullen hebben op de wereldwijde economische groei. Vooral in de VS zal de groei de sterkste tegenwind kennen.”
 

Hoe reageren de centrale banken op die onzekerheid? 

“De Amerikaanse centrale bank (de Fed) is bijzonder afwachtend. Enerzijds verwachten ze een groeivertraging, anderzijds dreigt de inflatie opnieuw aan te wakkeren door die hogere importprijzen. Wij denken dat er in de VS pas in december opnieuw een renteverlaging komt. President Trump wil het sneller om de economische groei te ondersteunen, maar de Fed houdt voorlopig het hoofd koel.” 

“De ECB, de Europese Centrale Bank, zette intussen zijn reeks van renteverlagingen verder door, en verlaagde dit jaar  zijn depositorente met 100 basispunten tot 2,0%. Hiermee naderen we stilaan het einde van de renteverlagingen. Hoewel de combinatie van de duurdere euro, het groeiremmende effect van de handelsoorlog en de gedaalde inflatie nog ruimte schept voor een laatste renteverlaging van 25 basispunten in september. Indien de onzekerheid van de handelstarieven zou wegebben, zou de eurozone toch aan de vooravond moeten staan van een beter groeimomentum richting 2026.” 

Wat doet dat allemaal met de muntverhoudingen? 

“De dollar kreeg een stevige klap. Door het grillige handelsbeleid in de VS en de aanvallen van de Amerikaanse regering op de onafhankelijkheid van de centrale bank, verloor de dollar 10% van zijn waarde. Ook zijn status als reservemunt staat steeds meer onder druk.” 

Hoe vertaalde dit alles zich op de beurzen? 

“In januari wezen we reeds op het feit dat de waarderingskloof tussen Europese en Amerikaanse aandelen bijzonder groot was geworden, en op het pessimisme rond Europa. Hoewel de algemene consensus was dat de Amerikaanse beurzen beter zouden presteren dan de Europese aandelenmarkten, is de realiteit na zes maanden echter anders. Wie de voorbije maanden als Europese belegger in Amerikaanse aandelen zat, zag bovendien z’n rendement ook nog eens dalen door de verzwakte dollar.”  

“De wereldwijde aandelenmarkten kregen evenwel begin april een zware dreun te verwerken als gevolg van “Liberation Day”, maar herstelden sindsdien van deze inzinking. Toch blijft het vertrouwen broos en moeten we de exacte impact ervan nog zien. Er is nog geen globaal handelsakkoord en de markten blijven nerveus.” 

 
Wat betekent dit voor beleggers? 

“Een voorzichtigere houding naar aandelen toe, lijkt ons momenteel zeker niet misplaatst.  Waarbij de voorbije jaren beleggen in Amerikaanse aandelen - en meer bepaald technologieaandelen - bijzonder lonend was, denken we dat we op een keerpunt staan en een meer gespreide beleggingsaanpak interessanter zal zijn. Je eitjes niet enkel meer in een mandje Amerikaanse aandelen leggen, maar ook in Europese aandelen of aandelen uit de groeimarkten (Azië, Latijns-Amerika,...) lijkt ons de juiste strategie.” 
 

En op de rentemarkt? Zien we daar verschillen tussen Europa en de VS? 

“Zeker. In Europa zagen we begin maart een tijdelijke piek in de langetermijnrente (bv tienjaarsrente België van 3,5%,  vooral nadat Duitsland de begrotingsdiscipline losliet. Nadien is die rente wat teruggevallen (bv. België 3,10%). We verwachten hier een stabiel tot licht  hoger niveau tegen het einde van het jaar.” 

“In de VS ligt dat anders. Vooral de 30-jaarsrente blijft onder druk staan. Beleggers hebben schrik: enerzijds gedreven door de inflatievrees en anderzijds door een gestegen wantrouwen van obligatiebeleggers naar Amerika. Dit blijft de olifant in de porseleinenwinkel, volgens ons. Een te hoge overheidsrente kan wel eens roet in het eten gooien in de reeds hoge Amerikaanse overheidsschuld.” 

Wat betekent dat allemaal voor spaarders? 

“De kortetermijnrentes dalen verder, en banken hebben hun spaarrentes nog wat verlaagd. Voor spaarders betekent dat vooral: kijk verder dan het klassieke spaarboekje. Langere looptijden bieden meer potentieel. Zeker nu inflatie, die richting 2% evolueert,  stilaan onder controle raakt.” 

Tot slot: wat verwacht jij voor de tweede jaarhelft? 

“Hoewel veel marktparticipanten stilaan gewend raken aan het geopolitieke getouwtrek, verwachten we ook in de tweede jaarhelft een aanhoudend hoge volatiliteit. Al zou die mogelijk wat kunnen afnemen. De echte impact van het protectionistische handelsbeleid, vooral in de VS, zal zich vermoedelijk pas later duidelijk laten voelen. Maar er zijn ook lichtpunten: in Europa daalt de inflatie en het continent lijkt langzaam op weg naar een licht aantrekkende groei. Toch blijft waakzaamheid geboden. De marktomstandigheden in 2025 vragen om een doordachte aanpak: meer spreiding over regio’s en een strategische herziening van de portefeuille, ook voor wie doorgaans wat meer risico neemt.” 

De informatie en vermelde cijfers op deze pagina zijn een momentopname, en bieden geen garantie voor de toekomst. De informatie op deze pagina mag niet beschouwd worden als beleggingsadvies noch als beleggingsaanbeveling.